ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΡΑ!!!!

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 90' όλοι θέλαμε να ανοίξουμε τα φτερά μας, στις κοντινότερες πόλεις και κατά προτίμηση στην πρωτεύουσα και στην συμπρωτεύουσα. Οι δουλειές ερχόντουσαν με τον ανεμιστήρα και το χρήμα έρεε άφθονο. Βλέπαμε στα Αμερικάνικα σήριαλ, τα στελέχη των πολυεθνικών επιχειρήσεων, με τις σπιταρόνες, τις αμαξάρες και την πλουσιοπάροχη ζωή και ονειρευόμασταν κάτι ανάλογο. Η αλήθεια είναι, ότι τότε είχαμε πολλές πιθανότητες να το πετύχουμε. Όποιος δούλευε σκληρά αμειβόταν αντιστοίχως και έφτανε όλο και πιο κοντά στο όνειρό του.

Φυσικά, σύσσωμοι, απαξιώναμε την δούλεψη της μάνας γης και θεωρούσαμε τους γονείς μας, τουλάχιστον χαζούς, που επιμένουν να θέλουν να τρυγήσουν τους καρπούς της. Έχει αποδειχτεί όμως, περίτρανα, κατά την διάρκεια των αιώνων, ότι όσο ο άνθρωπος απομακρυνόταν από την φύση τόσο απαρνιόταν το λόγο για τον οποίο έχει έρθει σε αυτό τον κόσμο. Να ζει (όχι να επιβιώνει) και να αγαπάει.

Και ερχόμαστε στην δύσκολη πραγματικότητα της σημερινής εποχής. Στην πραγματικότητα, της οικονομικής κρίσης. Η διαβίωση στις μεγαλουπόλεις φαντάζει πια δύσκολη, έως και ακατόρθωτη, στους νέους ανθρώπους και όχι μόνο. Όλο και περισσότεροι στρέφονται στη φύση και στα καλούδια που έχει να τους προσφέρει. Ξαφνικά επανεξετάσαμε το ενδεχόμενο, να αξιοποιήσουμε εκείνα τα χωράφια του μπαμπά, που κάποτε δεν ξέραμε ούτε κατά που πέφτουν.

Ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων επιστρέφει στα πάτρια εδάφη, που συνήθως είναι η ελληνική επαρχία. Λίγο του ότι αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι, λίγο του ότι κουράστηκαν να δουλεύουν για πενταροδεκάρες, αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον δρόμο της αποκέντρωσης.

Η κρίση γεννάει ευκαιρίες. Έχει γίνει πια κλισέ, αλλά είναι η αλήθεια. Το μυαλό δουλεύει καλύτερα όταν υπάρχει ανάγκη και αυτό συνέβη και σε όλους εκείνους, που επέλεξαν επιστρέψουν στην πατρογονική τους γη. Δεν θα μιλήσουμε με στατιστικές έρευνες, είναι κουραστικό. Άλλωστε είναι όλες διαθέσιμες στο διαδίκτυο.

Υπάρχουν πολλοί που είχαν πολύ καλές ιδέες και ασχολήθηκαν με καλλιέργειες πρωτόγνωρες για την ελληνική αγορά, αλλά και άλλοι που παρέμειναν στα τετριμμένα. Ούτε οι μεν έχασαν, ούτε οι δε. Ορισμένοι, μάλιστα, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία και το παντοδύναμο διαδίκτυο, έχουν επεκτείνει τις δραστηριότητές τους και εκτός Ελλάδος. Με αυτό τον τρόπο αφενός εξασφάλισαν στον εαυτό τους και στις οικογένειες τους έναν αξιοπρεπή τρόπο ζωής και αφετέρου, έκαναν γνωστά τα ελληνικά προϊόντα σε όλο τον κόσμο.

Αυτή την στιγμή, άνθρωποι από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, καλλιεργούν την γη, καρπώνονται τα πολύτιμα αγαθά της και ζούνε σαν άνθρωποι. Χωρίς να ανησυχούν καθημερινά για τα προς το ζην και κυρίως χωρίς να τρελαίνονται από το άγχος και τους γρήγορους ρυθμούς της πόλης.

Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου. Έχει την δυνατότητα να μας παρέχει τα πάντα, σε σημείο να δίνουμε και στους άλλους. Εμάς περιμένει να έρθουμε κοντά της. Αποκέντρωση λοιπόν, φίλοι μου, κι επιστροφή στην φύση. Και που ξέρετε; Ίσως κάπου εκεί, καλά κρυμμένο, συναντήσουμε και τον πραγματικό, αυθεντικό εαυτό μας.